Wydawca: Literatura

Oprawa: twarda

Wyobraź sobie, że wrzucasz do jednego worka kota, psa, słonia, zegar z kukułką, księżniczkę, żeglarza, pęczek łobuzów, frytkownicę, kucyka, radiowóz i delfina. Potrząsasz, w oczekiwaniu na efekt grasz na saksofonie i – trach! – książka gotowa. Fajna książka. Trochę postrzelona, trochę śmieszna. Ania Onichimowska nie zna lęku – miesza wszystko ze wszystkim i – ku zaskoczeniu publiczności – wychodzi z tego… ...

Wydawca: Literatura

Oprawa: twarda

To jest dla tych, małych i trochę większych, którym czasem jest smutno i którym nie zawsze układa się tak, jak by chcieli. Czyli, myślę sobie, że „Najwyższa góra świata” jest dla Was wszystkich. Bo nigdy nie jest tak, żeby zawsze, w każdej chwili, wszystko układało się dokładnie tak jak trzeba. A jeśli nawet są wśród was tacy szczęśliwcy, to na ...

Wydawca: Literatura Piętro Wyżej

Oprawa: twarda

Książka dla tych, którzy są przekonani o tym, że metryka nie ma znaczenia, jeśli ma się apetyt na życie, a pesel jest często kłopotliwym stygmatem. Krewni z bliska i z daleka zmierzają na obchody dziewięćdziesiątych drugich urodzin sióstr bliźniaczek Anny i Simony. Pierwszych, na które zostali zaproszeni po ponad pół wieku. Nieoczekiwane sploty zdarzeń, okraszone dużą dawką humoru i oświetlone słońcem Toskanii.

Wydawca: Ezop

Oprawa: twarda

„List do Ronaldo” to czwarta część autorskiego cyklu Anny Onichimowskiej „Bulbes i Hania Papierek”. Każdy ma prawo do własnych tajemnic, ale czasami czujemy się źle, kiedy ktoś coś przed nami ukrywa. Szczególnie, gdy jest to przyjaciel. Przekonają się o tym Bulbes i Hania. Chłopiec w sekrecie pisze książkę o piłkarzu Ronaldo, a Hania widzi przez lunetę przechadzającego się po Księżycu ...

Wydawca: Heraclon

Oprawa: Plastikowa

Intrygująca, momentami nieodparcie śmieszna lektura. O ludziach i ich poplątanych relacjach ze sobą i wszystkim, z czym można wejść w relacje – guziczkiem, niedopałkiem w bibułce, drugim człowiekiem czy wielką dynią. Celne, zwięzłe, świetnie spointowane opowiadania Anny Onichimowskiej niepokoją, balansując na cienkiej granicy pomiędzy tym, co „normalne”, a tym, co już niekoniecznie.