Dla mnie Poronin to nasza wspaniała, trochę pochylona ze starości, góralska chata z grubych płazów i płynący blisko naszego domu Poroniec, wyjątkowo piękny i nieujarzmiony w tym odcinku. Tutaj mogliśmy spotykać się całą rodziną, tu odpoczywaliśmy i regenerowali swoje nadwątlone siły, bowiem Poronin był i jest cudownym miejscem do leczenia skołatanych nerwów. Historia Poronina, jego sławni mieszkańcy, szlachetne rody zaprzyjaźnionych z nami górali, wyprawy w góry, geologiczne rozważania o Tatrach stanowią jakby margines, ale bardzo ważny, do moich dziejów własnych i najbliższych, którzy w Poroninie znaleźli sobie swój ostatni rodzinny dom, swoje miejsce na ziemi. (Maria Eliza Steinhagen Czeladzka).