„Rebeka” to portret młodej kobiety z prowincjonalnego miasta, niezrealizowanej życiowo, tęskniącej do wielkiej miłości. Kobiety takie istnieją naprawdę, a powieść stanowi ich egzystencjalne lustro – typowe, przeciętne i bardzo normalne.

Powieść skierowana jest do bardzo wielu kobiet, tych właśnie nie do końca zrealizowanych życiowo, marzących o wielkiej miłości. Zawiedzionych w swojej bezsilności, cierpiących, popadających w depresję, alkoholizm, narkomanię. Tych, które wychodzą za mąż w wolnych chwilach, uciekając myślami do swojego zamkniętego świata, dużo lepszego od rzeczywistości.