Wspomnienia kapłana, który mimo represji i terroru po 1918 r. nie wyjechał z Rosji Sowieckiej, lecz nadal sprawował posługę duszpasterską. Aresztowany w 1926 r., skazany na 3 lata łagru na Wyspach Sołowieckich (na Morzu Białym), a następnie na 3 lata zesłania do Piniegi (na wschód od Archangielska). Po dwóch miesiącach wolności ponownie aresztowany (1932) i osadzony w więzieniu w Butyrkach. W wyniku starań Polskiego Czerwonego Krzyża, polskiego MSZ i rządu Litwy został umieszczony na liście więźniów do wymiany i 26 września 1933 r. opuścił Rosję Sowiecką. Zmarł w 1937 r. Przedtem zdążył spisać wspomnienia, których maszynopis został przypadkowo odnaleziony w latach 70. w czasie remontu poddasza kamienicy w Krakowie.